dinsdag 25 januari 2011

Gecrashte computers, de gezamenlijke vijand

Eerst en vooral wil ik iedereen alsnog een gelukkig nieuwjaar wensen. Mogen al uw wensen uitkomen en de treinen stipter rijden dan het afgelopen jaar.

Ondanks het druilige weer zag ik me vandaag verplicht om de trein te nemen. Ik begaf me naar het station Gent-Dampoort om aldaar mijn ticket aan te schaffen. Bij het binnenstappen van de wachtzaal bij de loketten zag ik een stevige rij staan aan beide loketten. De ene bediende was druk in de weer met een telefoon, de andere zat vrij gelaten naar zijn computerscherm te kijken. De reden hiervoor was dat de computers niet bepaald mee wilden werken(lees: ze deden er nogal lang over om opnieuw op te starten). Een dame die klaarstond om bediend te worden vertelde de relaxte bediende dat ze al lang een stressaanval zou gekregen hebben. De kalme man antwoordde dat dit met hun computers weinig zin had. Het was een vrolijk tafereel waarbij de reizigers en de loketbedienden verenigd waren tegen een gemeenschappelijk vijand: falende informatica. Ondanks een klein drama-moment, waarbij een reiziger binnenstormde en iets riep over de NMBS, was het vreemd genoeg rustig.

Zodra de techniek opnieuw aan de praat was werden beide rijen in sneltempo weggewerkt. Er hing een gemoedelijke sfeer en ik werd zelfs voorgelaten door een bevallige jongedame omdat in mijn rij iemand een abonnement aanvroeg. En zo stapte ik goedgemutst naar het perron. Ook dat is reizen met de trein.

—Christophe

1 opmerking: